Oddajemy w Państwa ręce podręcznik dotyczący zasad leczenia cukrzycy przy użyciu osobistej pompy insulinowej. Ta forma terapii daje wyjątkowe możliwości osobie, która z jednej strony pragnie utrzymywać poziom glukozy w normie, aby chronić się przed rozwojem powikłań choroby, a z drugiej strony jednocześnie chce się w pełni realizować zawodowo, sportowo, życiowo.
Pielęgniarki w największym stopniu narażone są na ryzyko zakażeń wskutek zakłuć ostrym sprzętem medycznym. W Polsce brakuje jednak ujednoliconego modelu postępowania poekspozycyjnego, a istniejące przepisy nie zabezpieczają nas w pełni przed zakażeniem. Tymczasem dane szacunkowe mówią, że co roku dochodzi u nas do 37 tys. zakłuć ostrym sprzętem medycznym – to 100 dziennie! Czy to rzeczywista liczba, skoro nie ma mechanizmów pozwalających na precyzyjne monitorowanie takich niepożądanych zdarzeń?
Jest to procedura obowiązkowa dla każdego podmiotu leczniczego i zakładów opieki zdrowotnej, które świadczą całodobowe usługi medyczne. Osobami, które są bezpośrednio odpowiedzialne za rejestr rozpoznanych zakażeń szpitalnych – przedstawia to algorytm – są pielęgniarki epidemiologiczne. Jednym z priorytetowych celów polityki zdrowotnej w Unii Europejskiej jest monitorowanie i ograniczenie zagrożeń epidemiologicznych związanych z zakażeniami występującymi w placówkach służby zdrowia.
Rany możemy podzielić na tzw. ostre, do których należą np. oparzenia, rany chirurgiczne lub urazowe, i rany przewlekłe – odleżyny, owrzodzenia żylakowe, zespół stopy cukrzycowej. Dużym wyzwaniem dla współczesnej medycyny są rany przewlekłe (proces gojenia trwa powyżej 6 tygodni) i rany zakażone. Możemy dokonać również innego podziału wszystkich ran, uwzględniając konieczność leczenia miejscowego, na rany niezakażone, zakażone oraz zagrożone ryzykiem infekcji.
Co czwarte dziecko rodzi się z problemami skórnymi. Przyczyną większości z nich jest atopowe zapalenie skóry. Dlatego niezwykle ważna jest edukacja i poszerzanie wiedzy w tym zakresie.
Szczepienia ochronne są niekwestionowaną obroną w zapobieganiu występowania chorób zakaźnych. Znane z przeszłości masowe zachorowania dziesiątkujące ludność, zwłaszcza osoby najsłabsze, w tym dzieci, powodowały epidemie chorób zakaźnych, co wraz z niedożywieniem ludności decydowało o wysokiej umieralności populacji ludzkiej.
62-letni mężczyzna, alkoholik, cierpiący na zdekompensowaną marskość wątroby (Cirrhosis hepatis decompensata) z encefalopatią, przyjęty do szpitala podczas ataku padaczki. Pacjent jest splątany, nieskoordynowany ruchowo, nie ma świadomości miejsca i czasu. W efekcie zaawansowanej fazy encefalopatii występują u niego częste ataki agresji, spotęgowane brakiem reakcji organizmu na większość leków uspokajających – podawany jest haloperidol. Chory odmawia współpracy z personelem medycznym, jest wulgarny, hałaśliwy, próbuje rękoczynów, w wyniku odwrócenia rytmu dobowego uniemożliwia innym pacjentom nocny wypoczynek.
Najwięcej amputacji kończyn dolnych przeprowadza się u chorych na cukrzycę. Związane jest to rozwojem powikłania zwanego zespołem stopy cukrzycowej, w którym główną rolę odgrywa neuropatia cukrzycowa i miażdżyca tętnic kończyn dolnych wraz z niedokrwieniem stóp.
Choroba Parkinsona zaliczana jest do zaburzeń neurodegeneracyjnych układu pozapiramidowego, a u podstawy jej patologii leży postępujący proces zwyrodnieniowy komórek dopaminergicznych części zbitej istoty czarnej mózgu. Dopamina jest jednym z neuroprzekaźników ośrodkowego układu nerwowego. Zatem dochodzi do zniesienia regulującego wpływu istoty czarnej na czynność ruchową, czego następstwem są charakterystyczne objawy.
Błona śluzowa jamy ustnej stanowi tkankę szczególnie narażoną na działanie cytotoksyczne leków przeciwnowotworowych (z uwagi na szybko zachodzące procesy proliferacyjne). Cytostatykami szczególnie predysponującymi do pojawienia się zmian zapalnych w obrębie jamy ustnej są antymetabolity, w tym: metotreksat (zwłaszcza po 5–8 dniach od zastosowanego leczenia) oraz 5-fluorouracyl.
