W podręczniku przedstawiono zagadnienia z zakresu:
W obecnym wydaniu zmieniono redakcję wielu ćwiczeń, wprowadzono uzupełniające komentarze (NOTE) rozszerzające ich zakres oraz dodatkowe ćwiczenia prezentujące nowe słownictwo, zarówno specjalistyczne, jak i potoczne – takie, jakim posługują się pacjenci, mówiąc o swoich dolegliwościach. Podręcznik uzupełniono o UNIT 15 CLINICAL STUDIES – opis języka badań klinicznych oraz APPENDIX 4 WALK-IN CLINIC: SPEEDY ASSESSMENT & CONSULTATIONS – zestawy pytań pozwalających na szybkie uzyskanie informacji o stanie zdrowia i dolegliwościach pacjenta u lekarza pierwszego kontaktu oraz poleceń skierowanych do pacjenta podczas badania lekarskiego.
Książka zawiera także użyteczne komentarze na temat słownictwa medycznego, różnic między językiem lekarza, a językiem pacjenta. W osobnym rozdziale podano spis powszechnie używanych skrótów medycznych.
Będące integralną częścią podręcznika profesjonalne nagrania audio zamieszczone na portalu medycyna.pzwl.pl umożliwią przećwiczenie i opanowanie prawidłowej wymowy terminologii medycznej zawartej w publikacji.
Profilaktyka zakażeń związanych z opieką zdrowotną (ang. Healthcare-Associated Infections, HAI), obok właściwego rozpoznawania i leczenia, jest priorytetem wszystkich działań określanych ogólnie jako nadzór nad zakażeniami w warunkach szpitalnych i pozaszpitalnych. Zasady i poziomy profilaktyki powinny być jasno określone w dobrze przygotowanych, opartych na dowodach naukowych (EBM – Evidence Based Medicine) procedurach, zgodnych z rekomendacjami towarzystw naukowych i uwarunkowaniami prawnymi.
Ta książka jest po prostu bardzo pożyteczna. Jednak to „po prostu” jest wynikiem wiedzy i doświadczenia jej dziewięciorga współautorów: Dominika Chmiela, Jana Jaracza, Marcina Jaracza, Andrzeja Kobusa, Amelii Patrzały, Joanny Pawlak, Artura de Rosier, Agnieszki Słopień i Małgorzaty Bogackiej. Napisali ją w sposób możliwie prosty, co nie znaczy uproszczony. A prostota jest pieczęcią prawdy (Ghyczy i wsp. 2002).
Opieka nad pacjentem zakażonym wirusem HIV stanowi zawsze wyzwanie dla personelu medycznego. Z jednej strony sytuacja taka wymusza wzmożenie uwagi i koncentracji podczas wykonywania wszelkich czynności pielęgnacyjnych, diagnostycznych czy terapeutycznych, z drugiej zaś szczególnego potraktowania wymaga sam pacjent.
