Medycyna PZWL.pl

PZWL

Trudne diagnozy psychiatryczne

Redakcja: Jolanta Rabe-Jabłońska
Nowość Polecane

Choroba Alzheimera czy otępienie czołowo-skroniowe? To jeden z wielu przypadków opisanych w książce, gdzie postawienie właściwej diagnozy było trudne.
Publikacja jest źródłem praktycznej wiedzy z zakresu diagnozowania i różnicowania zaburzeń psychicznych, a każda z trudnych diagnoz została opisana według podobnego schematu: opis pierwotnej niewłaściwej diagnozy, opis procesu diagnostycznego i ostatecznego rozpoznania oraz właściwego postępowania leczniczego.
Autorami książki są specjaliści z ogromnym doświadczeniem klinicznym. Opisują przypadki neurologiczne interpretowane jako przypadki konwersji, depresje o różnej etiologii i nietypowym przebiegu, przypadki kiedy choroba psychiczna maskuje chorobę somatyczną, przypadki uzależnień, zaburzeń seksualnych i konsekwencji farmakoterapii.
Książka skierowana jest przede wszystkim do lekarzy psychiatrów oraz lekarzy innych specjalności medycznych, którzy w swej codziennej praktyce skutecznie niosą pomoc pacjentom z nietypowymi zaburzeniami.

Oceń

  • Obecnie 0 na 5 gwiazdek.
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
0

Dziękujemy za głos!

Już oceniałeś tą stronę, możesz oddać głos tylko raz!

Twoja ocena została zmieniona, dziękujemy za oddany głos!

Zaloguj się lub utwórz nowe konto aby ocenić tą stronę.

Polecane publikacje

Zobacz także

Recenzja książki „Psychiatria w praktyce ratownika medycznego” pod redakcją naukową Jana Jaracza i Amelii Patrzały

Ta książka jest po prostu bardzo pożyteczna. Jednak to „po prostu” jest wynikiem wiedzy i doświadczenia jej dziewięciorga współautorów: Dominika Chmiela, Jana Jaracza, Marcina Jaracza, Andrzeja Kobusa, Amelii Patrzały, Joanny Pawlak, Artura de Rosier, Agnieszki Słopień i Małgorzaty Bogackiej. Napisali ją w sposób możliwie prosty, co nie znaczy uproszczony. A prostota jest pieczęcią prawdy (Ghyczy i wsp. 2002).

Czytaj więcej

Głęboka stymulacja mózgu w chorobie parkinsona – zasady postępowania pielęgnacyjnego

Choroba Parkinsona zaliczana jest do zaburzeń neurodegeneracyjnych układu pozapiramidowego, a u podstawy jej patologii leży postępujący proces zwyrodnieniowy komórek dopaminergicznych części zbitej istoty czarnej mózgu. Dopamina jest jednym z neuroprzekaźników ośrodkowego układu nerwowego. Zatem dochodzi do zniesienia regulującego wpływu istoty czarnej na czynność ruchową, czego następstwem są charakterystyczne objawy.

Czytaj więcej

Do pobrania

Przejdź do działu reklamy i współpracy b2b

Nasi partnerzy