226 rozdziałów – opisów zabiegów stanowiących listę typowych operacji chirurgii ogólnej i naczyniowej
· Sprawdzone narzędzie do prawidłowego sporządzenia dokumentacji pooperacyjnej
· Napisane przez wybitnych specjalistów z dziedziny
„Chirurdzy kochają operowanie, ale nikt nie lubi pracy papierkowej. Protokół operacyjny, zwany powszechnie opisem operacji, jest jednym z najważniejszych elementów dokumentacji medycznej, który jest sporządzany przez chirurga. Dokładne odnotowanie tego, co wydarzyło się w sali operacyjnej – jakie były wskazania, co stwierdzono, co wykonano, kto uczestniczył w operacji, jakich szwów i narzędzi użyto, jakie stwierdzono anomalie anatomiczne – jest podstawową umiejętnością, której chirurg musi się nauczyć. Obecnie lekarze szkolący się w zakresie chirurgii rzadko otrzymują szczegółową instrukcję, jak stworzyć zwięzły protokół operacyjny zawierający kluczowe informacje. Chcielibyśmy, aby z książki, którą oddajemy do rąk Czytelnika, korzystały właśnie osoby szkolące się z zakresu chirurgii.
· Tom 1 - przełyk, żołądek i dwunastnica, jelito cienkie i wyrostek robaczkowy
· Tom 2 - jelito grube, odbyt, odbytnica i okolica krzyżowo-guziczna, wątroba i drogi żółciowe, trzustka
· Tom 3 - śledziona, leczenie przepuklin i operacje przy martwiczym zapaleniu powięzi, piersi, węzły chłonne, głowa i szyja, inne procedury
· Tom 4 - niedrożność naczyń mózgowych, niedrożność tętnic krezkowych i nerkowych, niedrożność aortalno-biodrowa, niedrożność podpachwinowa, tromboembolektomia.
· Tom 5 - tętniaki, choroby żył, tworzenie dializacyjnych przetok tętniczo-żylnych, sympatektomia, amputacje, inne procedury oraz skorowidz.
226 rozdziałów – opisów zabiegów stanowiących listę typowych operacji chirurgii ogólnej i naczyniowej.
Najważniejszym zadaniem zakładów opieki zdrowotnej jest zapewnienie chorym wymagającym leczenia operacyjnego jak najbezpieczniejszych warunków przez świadczenie wysokiej jakości usług. Jednym z jej elementów jest walka z zakażeniami szpitalnymi. Na profilaktykę tych zakażeń składa się znajomość czynników ryzyka rozwoju zakażenia miejsca operowanego, przestrzeganie zasad postępowania aseptycznego i higieny szpitalnej, szybkie rozpoznanie, właściwe leczenie i rejestrowanie. Analiza epidemiologiczna ZMO u pacjentów z oddziałów chirurgicznych jest najlepszym wskaźnikiem oceny pracy oddziału.
Profesor dr hab. n. med. Jacek Gawrychowski w cyklu PZWL-u „leczenie okołooperacyjne” opowiada o tym, co nowego w torakochirurgii. Profesor zauważa w torakochirurgii szansę na minimalizację minimalizację dostępu operacyjnego. Jakie są perspektywy rozwoju tej techniki? Zapraszamy do obejrzenia filmu!
