Placówki ochrony zdrowia wytwarzają różnorodne odpady – przede wszystkim komunalne oraz medyczne. W tym drugim przypadku dzielone są na odpady zakaźne, niebezpieczne (toksyczne), nie niebezpieczne oraz niskoradioaktywne. Aby nie stały się przyczyną zagrożenia dla zdrowia ludzi i środowiska, muszą być prawidłowo identyfikowane, segregowane i unieszkodliwiane. Niestety, często niedoskonałość wprowadzonych procedur sprawia, że odpady z poszczególnych grup są mieszane ze sobą.
Jedną z podstawowych metod profilaktyki zakażeń szpitalnych jest stosowanie przez pracownika środków ochrony osobistej, w tym fartuchów, rękawic, masek, okularów i butów, w celu ochrony przed kontaktem z czynnikami o działaniu chorobotwórczym i poprawy bezpieczeństwa pracy.
Szczepienia ochronne są niekwestionowaną obroną w zapobieganiu występowania chorób zakaźnych. Znane z przeszłości masowe zachorowania dziesiątkujące ludność, zwłaszcza osoby najsłabsze, w tym dzieci, powodowały epidemie chorób zakaźnych, co wraz z niedożywieniem ludności decydowało o wysokiej umieralności populacji ludzkiej.
Wymagania dotyczące mikrobiologicznej czystości powietrza i powierzchni szpitalnych są ściśle zależne od przeznaczenia pomieszczeń i profilu hospitalizowanych chorych.
Najważniejszym zadaniem zakładów opieki zdrowotnej jest zapewnienie chorym wymagającym leczenia operacyjnego jak najbezpieczniejszych warunków przez świadczenie wysokiej jakości usług. Jednym z jej elementów jest walka z zakażeniami szpitalnymi. Na profilaktykę tych zakażeń składa się znajomość czynników ryzyka rozwoju zakażenia miejsca operowanego, przestrzeganie zasad postępowania aseptycznego i higieny szpitalnej, szybkie rozpoznanie, właściwe leczenie i rejestrowanie. Analiza epidemiologiczna ZMO u pacjentów z oddziałów chirurgicznych jest najlepszym wskaźnikiem oceny pracy oddziału.