Koordynacja ruchowa ciała człowieka - materiały dodatkowe
Sylwia
Nowość
Pierwsza publikacja na rynku wydawniczym, która w kompleksowy sposób porusza kwestię realizacji koordynacji ruchowej w opiece nad pacjentem. Wyczerpująco i dokładnie wyjaśnia czym jest koordynacja ruchowa, jakie powinny być realizowane ćwiczenia oraz jak należy pracować z pacjentem w celu poprawy możliwości funkcjonalnych. Wyjaśnione zostały również niezbędne pojęcia wraz z procesami zakresu prac na poziomie struktury, aktywności i partycypacji.
Dodatkowym elementem merytorycznym są krótkie filmy instruktażowe. Publikacja polecana dla wszystkich studentów fizjoterapii i medycyny. Stanowić może również uzupełnienie wiedzy dla praktykujących specjalistów.
Problem nauki czynności lokomocji dotyczy pacjentów ortopedycznych, neurologicznych oraz dzieci i osób starszych. Autor kompleksowo omawia zagadnienie rehabilitacji chodu, zestawiając niezbędną dla pełnego zrozumienia tematu wiedzę teoretyczną z czysto praktyczną. Wymiar praktyczny publikacji przejawia się przede wszystkim w bogatym materiale ilustracyjnym (ryciny i fotografie), przedstawiającym m.in. szczegółowe techniki terapeutyczne, które fizjoterapeuta może wykorzystać w pracy z pacjentem. Każda fotografia zawiera szczegółowy opis przedstawianej techniki ze zwróceniem uwagi na różne jej aspekty – opis chwytu terapeuty, ergonomia jego ciała podczas pracy, dopasowanie chwytu tak, aby był on optymalny zarówno dla terapeuty, jak i dla pacjenta, a także dla samego celu ćwiczenia. Do książki dołączono podrozdział dotyczący nauki upadania oraz wstawania, który możecie Państwo pobrać z naszej strony.
Umiejętność adekwatnego komunikowania się z pacjentem jest uznawana za jedną z podstawowych kompetencji klinicznych lekarza. Udana komunikacja lekarz – pacjent jest niezbędna dla uzyskania dobrych wyników opieki zdrowotnej i pozytywnie wpływa na zrozumienie wskazówek lekarza przez pacjenta, jego satysfakcję oraz stosowanie się do zalecanego leczenia (Claramita i wsp. 2011; Kurtz, Silverman, Draper 2005).
Choroba Parkinsona zaliczana jest do zaburzeń neurodegeneracyjnych układu pozapiramidowego, a u podstawy jej patologii leży postępujący proces zwyrodnieniowy komórek dopaminergicznych części zbitej istoty czarnej mózgu. Dopamina jest jednym z neuroprzekaźników ośrodkowego układu nerwowego. Zatem dochodzi do zniesienia regulującego wpływu istoty czarnej na czynność ruchową, czego następstwem są charakterystyczne objawy.
Komentarze