Niniejszy podręcznik, przygotowany przez wybitnych polskich specjalistów w dziedzinie ginekologii i położnictwa, jest znakomitym źródłem informacji na temat najnowszych osiągnięć światowego położnictwa.
Tom pierwszy poświęcono fizjologii ciąży z uwzględnieniem opieki nad kobietą ciężarną oraz wskazówek dla jej funkcjonowania w tym okresie - żywienia, aktywności fizycznej oraz zachowań seksualnych.
Recenzja książki "Kwalifikowana pierwsza pomoc Dla jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne"
Czytaj więcej
Cięcie cesarskie jest operacją mającą na celu ukończenie ciąży lub porodu, które z różnych przyczyn nie mogą zakończyć się w sposób naturalny. Jak każda interwencja chirurgiczna niesie za sobą ryzyko wielu powikłań zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Z tego powodu nie może stanowić alternatywnej metody porodu. Wykonywane musi być ze wskazań medycznych ściśle wynikających z sytuacji zdrowotnych, które stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia matki oraz jej dziecka. Analizując odsetek cięć cesarskich wykonywanych na świecie i w Polsce, można zauważyć tendencję rosnącą niezależnie od poziomu referencyjnego szpitali wykonujących tę procedurę [1]. Warto również wspomnieć, że najczęściej podawaną przyczyną wykonania tej operacji jest brak zgody pacjentki na poród drogami natury po uprzednio przebytym cięciu cesarskim. W opublikowanych przez Organization for Economic Cooperation and Development w 2009 roku danych z 36 krajów całego świata spadek odsetka porodów operacyjnych od 2000 roku zaobserwowano jedynie w Finlandii (–0,1%) oraz Islandii (–1,3%). W Polsce w tym samym czasie odnotowano wzrost o 6,4%. W badaniach prowadzonych przez prof. Troszyńskiego wskaźnik cięć cesarskich w naszym kraju w 2009 roku wyniósł 32% [2]. Z innych źródeł wynika, że waha się on w granicach 25–30%. W niektórych ośrodkach przekracza 50% [3]. To oznacza, że jedna na trzy kobiety rodzące wymaga specjalistycznej opieki pooperacyjnej świadczonej przez położne na oddziałach położniczych i w środowisku domowym po opuszczeniu szpitala.
Kikut pępowinowy to pozostałość po pępowinie, która w okresie ciąży odgrywa rolę sznura łączącego płód z łożyskiem. Od 8. tygodnia ciąży przez pępowinę przebiegają naczynia krwionośne – żyła i dwie tętnice. Żyła biegnie do wnęki wątroby, dlatego tak łatwo w przypadku zakażeń pępka o przejście zapalenia na wątrobę. Naczynia przebiegające w pępowinie leżą w tkance śluzowej określanej mianem galarety Whartona, która ulega martwicy w przebiegu gojenia się pępka.
Pojawienie się tej książki na półkach polskich księgarni jest jak światło w mroku, dające nadzieję na praktykowanie w realiach rodzimego położnictwa rodzenia po ludzku (oryginał doczekał się już trzeciego wydania!). Fakt, że wydało ją Wydawnictwo PZWL dodatkowo zaświadcza o tym, że wiatr zmian w podejściu do procesu porodu i samej pacjentki dociera do nas coraz silniejszym strumieniem. Podręcznik kierowany jest do służb medycznych (lekarze, położne, studenci), ale również do osób zawodowo asystujących przy porodach – doul. Powiedzieć o nim „kompendium wiedzy” to sprowadzenie lektury do jednej z wielu pomocy dydaktycznych. Powiedzieć o zawartym w nim nowoczesnym podejściu to przekreślić tysiące lat mądrości kobiecych ciał – i tych rodzących, i tych porody przyjmujących.
