Regulacje prawne są związane praktycznie z każdą dziedziną życia, w tym również z medycyną. Znajomość przepisów jest ważna dla lekarzy i lekarzy dentystów podczas wykonywania pracy zawodowej, ponieważ te właśnie grupy zawodowe podejmują decyzje dotyczące procesu leczenia pacjenta oraz oceniają stan jego zdrowia, który stanowi jedną z przesłanek przyznania określonych świadczeń z zakresu ubezpieczeń społecznych, w tym ubezpieczeń społecznych rolników. Absolwenci kierunków lekarskich oraz lekarsko-dentystycznych, również rozpoczynając karierę zawodową, powinni znać regulacje dotyczące prawa medycznego oraz orzecznictwa lekarskiego. Należy podkreślić, że absolwenci powyższych kierunków, przystępując do Lekarskiego egzaminu Końcowego oraz Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego zobowiązani są odbyć staż w zakresie orzecznictwa lekarskiego, bioetyki i prawa medycznego, jak też dysponować wiedzą z tego zakresu.
Ratownicy medyczni, którzy interweniują na miejscu wypadków, napotykają na trudności, kiedy muszą kontaktować się z bliskimi poszkodowanych. Dlatego, zaproponowali, abyśmy w specjalny sposób oznakowali w komórce numer służący w nagłych wypadkach do kontaktu. Bardzo często telefon komórkowy jest jedynym przedmiotem, który można przy takiej osobie znaleźć. Szybki kontakt pozwoliłby na uzyskanie takich informacji jak: grupa krwi, przyjmowane leki, choroby przewlekle, alergie, itp. Ratownicy zaproponowali, aby każdy w swoim telefonie umieścił na liście kontaktów osobę, z którą należy się skontaktować w nagłych wypadkach. Numer takiej osoby należy zapisać pod międzynarodowym skrótem ICE (in Case of Emergency). Wpisanie więcej niż jednej osoby do takiego kontaktu wymagałoby następującego oznaczenia: ICE1, ICE2, IE3, itd. Oznakowanie zdecydowanie ułatwiłoby prace wszystkim służbom ratowniczym. Pomysł jest łatwy w realizacji, nic nie kosztuje, a może ocalić życie. Akcja ma zasięg europejski.
Podręcznik napisany jest językiem prostym i zrozumiałym. Informacje w nim zawarte są aktualne i przydatne. Jego zaletą jest skondensowana forma. Zastosowano wyróżnienia, w których zawarto podsumowanie najważniejszych informacji. Zagadnienia teoretyczne przedstawiono w jasny i czytelny sposób, w postaci licznych tabel i rycin.
Ta książka jest po prostu bardzo pożyteczna. Jednak to „po prostu” jest wynikiem wiedzy i doświadczenia jej dziewięciorga współautorów: Dominika Chmiela, Jana Jaracza, Marcina Jaracza, Andrzeja Kobusa, Amelii Patrzały, Joanny Pawlak, Artura de Rosier, Agnieszki Słopień i Małgorzaty Bogackiej. Napisali ją w sposób możliwie prosty, co nie znaczy uproszczony. A prostota jest pieczęcią prawdy (Ghyczy i wsp. 2002).
Jak efektywnie uczyć się farmakologii? Metod jest tak wiele, jak książek, po które możemy sięgnąć chcąc dobrze wypaść na egzaminie bądź przypomnieć sobie niezbędne podstawy już w trakcie naszej praktyki lekarskiej. Sęk w tym, by znaleźć właśnie te podręczniki, dzięki którym nauka staje się przyjemna, a powtarzanie łatwe i szybkie. Tym razem pod lupę wzięliśmy podręcznik „Farmakologia. Repetytorium” pod redakcją naukową Ryszarda Korbuta.
Celem książki Ryzyko samobójstwa u młodzieży jest m.in. udzielenie odpowiedzi na kilka podstawowych pytań, jednak ranga tych odpowiedzi ma najwyższy wymiar – ludzkiego życia i jego prawnej ochrony (co gwarantuje art. 38 Konstytucji RP).