W publikacji w sposób zwięzły scharakteryzowano patofizjologiczne podstawy oraz kliniczne aspekty procesów chorobowych, w przypadku których poszczególne grupy leków znajdują zastosowanie, a także mechanizmy działania tych leków. W ich opisach uwzględniono wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie oraz najważniejsze działania niepożądane. W celu ułatwienia praktycznego wykorzystania farmaceutyków w terapii podano nazwy i dostępne postaci wybranych produktów handlowych, a także międzynarodowe nazwy substancji czynnych.
IV uaktualnione wydanie cenionego przez studentów podręcznika, adresowanego do studentów wydziałów lekarskich i farmaceutycznych uczelni medycznych oraz do lekarzy w trakcie specjalizacji.
W IV wydaniu Kompendium farmakologii szerzej omówiono wszystkie podstawowe zagadnienia współczesnej farmakologii oraz w zwięzły sposób scharakteryzowano sposoby oddziaływania leków na procesy transmisji receptorowej i neuronalnej. Sprecyzowano także mechanizmy działania hormonów, neurohormonów i cytokin. Poszerzony rys historyczny umożliwia ogólne spojrzenie na kształtowanie się teorii działania leków i kierunków działań terapeutycznych. W celu przybliżenia zagadnień mechanizmów działania i farmakodynamiki leków w określonych jednostkach chorobowych opisy wielu grup leków poprzedzono omówieniem podstaw patofizjologicznych lub kliniczną charakterystyką procesów chorobowych, w których dana grupa leków znajduje zastosowanie.
Jak efektywnie uczyć się farmakologii? Metod jest tak wiele, jak książek, po które możemy sięgnąć chcąc dobrze wypaść na egzaminie bądź przypomnieć sobie niezbędne podstawy już w trakcie naszej praktyki lekarskiej. Sęk w tym, by znaleźć właśnie te podręczniki, dzięki którym nauka staje się przyjemna, a powtarzanie łatwe i szybkie. Tym razem pod lupę wzięliśmy podręcznik „Farmakologia. Repetytorium” pod redakcją naukową Ryszarda Korbuta.
Ta książka jest po prostu bardzo pożyteczna. Jednak to „po prostu” jest wynikiem wiedzy i doświadczenia jej dziewięciorga współautorów: Dominika Chmiela, Jana Jaracza, Marcina Jaracza, Andrzeja Kobusa, Amelii Patrzały, Joanny Pawlak, Artura de Rosier, Agnieszki Słopień i Małgorzaty Bogackiej. Napisali ją w sposób możliwie prosty, co nie znaczy uproszczony. A prostota jest pieczęcią prawdy (Ghyczy i wsp. 2002).
