Jedną z podstawowych metod profilaktyki zakażeń szpitalnych jest stosowanie przez pracownika środków ochrony osobistej, w tym fartuchów, rękawic, masek, okularów i butów, w celu ochrony przed kontaktem z czynnikami o działaniu chorobotwórczym i poprawy bezpieczeństwa pracy.
Wymagania dotyczące mikrobiologicznej czystości powietrza i powierzchni szpitalnych są ściśle zależne od przeznaczenia pomieszczeń i profilu hospitalizowanych chorych.
Wirusowe zapalenie wątroby typu C stanowi istotny problem kli¬niczny, diagnostyczny, epidemiologiczny oraz społeczny w Polsce i na świecie. Czynnikiem etiologicznym tego zapalenia jest wirus HCV (ang. hepatitis C virus), który jest przenoszony za pośred-nictwem krwi i preparatów krwiopochodnych. Według danych szacunkowych w Polsce jest zakażonych około 730 000 osób, a na świecie około 170 mln. U wielu osób rozpoznanie lekarskie dotyczy już późnych następstw WZW typu C, w postaci marskości wątroby lub raka wątroby.
Najważniejszym zadaniem zakładów opieki zdrowotnej jest zapewnienie chorym wymagającym leczenia operacyjnego jak najbezpieczniejszych warunków przez świadczenie wysokiej jakości usług. Jednym z jej elementów jest walka z zakażeniami szpitalnymi. Na profilaktykę tych zakażeń składa się znajomość czynników ryzyka rozwoju zakażenia miejsca operowanego, przestrzeganie zasad postępowania aseptycznego i higieny szpitalnej, szybkie rozpoznanie, właściwe leczenie i rejestrowanie. Analiza epidemiologiczna ZMO u pacjentów z oddziałów chirurgicznych jest najlepszym wskaźnikiem oceny pracy oddziału.