Książka jest jedną z najważniejszych publikacji na temat naturalnego porodu. Autorki swoją gruntowną wiedzę popartą naukowymi dowodami mistrzowsko połączyły z wieloletnim doświadczeniem własnym oraz innych specjalistów i praktyków.
Wiadomości są uporządkowane w przejrzysty sposób – według okresów porodu – wzbogacone ilustracjami obrazującymi m.in. optymalne ułożenia ciała kobiety przed porodem i w czasie jego trwania oraz techniki manualne sprzyjające poprawie ułożenia płodu.
W publikacji przedstawiono interwencje o małym stopniu inwazyjności, sposoby postępowania w przypadku trudnego porodu, analizę parcia kierowanego i spontanicznego oraz informacje dotyczące różnych czynników przynoszących ulgę w bólu i postęp porodu (ruch, kąpiele, działanie zimnem i ciepłem, techniki masażu). Ponadto omówiono sposób podejścia do rodzącej, sprzyjający jej komfortowi psychicznemu i fizycznemu.
Kompendium wiedzy dla specjalistów (lekarzy, położnych) pragnących bardziej kompleksowo spojrzeć na ww. opisane zagadnienia, ale także dla wszystkich osób sprawujących opiekę nad kobietą w tym ważnym czasie. To także nieoceniona pomoc dydaktyczna dla studentów medycyny i kierunku położnictwo.
Recenzja książki "Kwalifikowana pierwsza pomoc Dla jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne"
Czytaj więcej
Pojawienie się tej książki na półkach polskich księgarni jest jak światło w mroku, dające nadzieję na praktykowanie w realiach rodzimego położnictwa rodzenia po ludzku (oryginał doczekał się już trzeciego wydania!). Fakt, że wydało ją Wydawnictwo PZWL dodatkowo zaświadcza o tym, że wiatr zmian w podejściu do procesu porodu i samej pacjentki dociera do nas coraz silniejszym strumieniem. Podręcznik kierowany jest do służb medycznych (lekarze, położne, studenci), ale również do osób zawodowo asystujących przy porodach – doul. Powiedzieć o nim „kompendium wiedzy” to sprowadzenie lektury do jednej z wielu pomocy dydaktycznych. Powiedzieć o zawartym w nim nowoczesnym podejściu to przekreślić tysiące lat mądrości kobiecych ciał – i tych rodzących, i tych porody przyjmujących.
Cięcie cesarskie jest operacją mającą na celu ukończenie ciąży lub porodu, które z różnych przyczyn nie mogą zakończyć się w sposób naturalny. Jak każda interwencja chirurgiczna niesie za sobą ryzyko wielu powikłań zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Z tego powodu nie może stanowić alternatywnej metody porodu. Wykonywane musi być ze wskazań medycznych ściśle wynikających z sytuacji zdrowotnych, które stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia matki oraz jej dziecka. Analizując odsetek cięć cesarskich wykonywanych na świecie i w Polsce, można zauważyć tendencję rosnącą niezależnie od poziomu referencyjnego szpitali wykonujących tę procedurę [1]. Warto również wspomnieć, że najczęściej podawaną przyczyną wykonania tej operacji jest brak zgody pacjentki na poród drogami natury po uprzednio przebytym cięciu cesarskim. W opublikowanych przez Organization for Economic Cooperation and Development w 2009 roku danych z 36 krajów całego świata spadek odsetka porodów operacyjnych od 2000 roku zaobserwowano jedynie w Finlandii (–0,1%) oraz Islandii (–1,3%). W Polsce w tym samym czasie odnotowano wzrost o 6,4%. W badaniach prowadzonych przez prof. Troszyńskiego wskaźnik cięć cesarskich w naszym kraju w 2009 roku wyniósł 32% [2]. Z innych źródeł wynika, że waha się on w granicach 25–30%. W niektórych ośrodkach przekracza 50% [3]. To oznacza, że jedna na trzy kobiety rodzące wymaga specjalistycznej opieki pooperacyjnej świadczonej przez położne na oddziałach położniczych i w środowisku domowym po opuszczeniu szpitala.
W Polsce odsetek porodów przedwczesnych wynosi około 6%. Szanse dziecka na prawidłowy rozwój zależą od stopnia niedojrzałości biologicznej, przebiegu ciąży, przyczyn porodu przedwczesnego oraz stanu, w jakim rodzi się dziecko.Wśród wielu problemów wynikających z wcześniactwa na szczególną uwagę zasługuje aspekt żywienia [1].
