Podręcznik napisany jest językiem prostym i zrozumiałym. Informacje w nim zawarte są aktualne i przydatne. Jego zaletą jest skondensowana forma. Zastosowano wyróżnienia, w których zawarto podsumowanie najważniejszych informacji. Zagadnienia teoretyczne przedstawiono w jasny i czytelny sposób, w postaci licznych tabel i rycin.
Kilka słów o 1 tomie książki „Dzieje medycyny w Polsce” pod redakcją naukową prof. Wojciecha Noszczyka. Początek lata 2015 przyniósł tysiącom lekarzy, historykom i bibliofilom wielką radość. Ukazał się 1 tom dzieła „Dzieje medycyny w Polsce” pod redakcją naukową prof. Wojciecha Noszczyka. Ta tak bardzo oczekiwana publikacja, wydana w jubileuszowym roku 70. lat działalności Wydawnictwa Lekarskiego PZWL, obejmuje okres od czasów najdawniejszych do roku 1914, czyli do wybuchu I wojny światowej. Ten pięknie wydany wolumin formatu 210 x 280 mm, w twardej oprawie, obejmujący 520 stron, drukowanych na znakomitym papierze, o co zadbał wydawca, red. Jolanta Jedlińska, jest pierwszym tego rodzaju dziełem w polskiej literaturze medycznej.
Po pierwsze, zdobywanie wiedzy medycznej jest czynnością, dla której nie istnieje ani forma dokonana czasownika, ani górny limit podręczników do przeczytania. Po drugie, o ile zadaniem większości podręczników medycznych jest przekazanie konkretnej dawki informacji, o tyle głównym celem „Vademecum medycyny wewnętrznej” jest pomoc lekarzowi w wykorzystaniu wiedzy wcześniej zdobytej – nie po to, aby zdać jakikolwiek egzamin, ale by lepiej mógł sobie radzić w codziennej pracy.
Krwinek od malutkiego chciał zostać superbohaterem. Kiedy nadeszła okazja ratowania ludzkiego życia, nie wahał się dołączyć do wielkiej akcji ratunkowej. Za pośrednictwem bajki, którą mistrzowsko zinterpretował Piotr Adamczyk, tłumaczymy dzieciom, jak ważne jest pomaganie innym, a dorosłych namawiamy do rejestrowania się w bazie potencjalnych dawców komórek macierzystych.
Oto tytuł otwarcie perswazyjny. Nakłania, by pójść z nim. Tyle znaczy vade mecum. Pójść, ale dokąd? Nasze nowe vademecum pomaga poruszać się po rozległym terytorium medycyny wewnętrznej. Książka klasyczna jak sekstant, nowoczesna jak nawigacja satelitarna, wygodna w użyciu jak mapa. Do lektury tej nowości i rekomendowania jej adeptom medycyny zachęca Państwa Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Ratownictwo Medyczne to temat o którym ukazało się bardzo wiele pozycji książkowych. Jedną z najnowszych książek jest repetytorium: „Medyczne czynności ratunkowe” pod redakcją Przemysława Paciorka i Amelii Patrzała.
Dzieje medycyny w Polsce stanowią zbiór szkiców i opracowań autorskich, które dotyczą medycyny w Polsce przedrozbiorowej i w okresie zaborów (tom I), medycyny II Rzeczypospolitej z uwzględnieniem I i II wojny światowej (tom II) oraz medycyny w PRL od 1944 r. do 1989 r. (tom III). Zgodnie z przyjętymi założeniami tekst każdego tomu uzupełnia omówienie warunków polityczno-społecznych wpływających na kształtowanie się i rozwój nauk medycznych oraz polskiej organizacji opieki zdrowotnej w danym okresie.
Z całym przekonaniem mogę stwierdzić, iż jest to najlepsza z dotychczasowych pozycji z dziedziny Medycyny Ratunkowej z jaką miałem styczność. Książka jest napisana bardzo "lekkim", "przystępnym" językiem co jest niezmiernie trudne przy opisywaniu tak skomplikowanych treści. Przyznam szczerze, iż książkę czytam z zaangażowaniem porównywalnym raczej do dobrej powieści, aniżeli suchego podręcznika. Co niewątpliwie jest ogromną zaletą.
Ratownicy medyczni, którzy interweniują na miejscu wypadków, napotykają na trudności, kiedy muszą kontaktować się z bliskimi poszkodowanych. Dlatego, zaproponowali, abyśmy w specjalny sposób oznakowali w komórce numer służący w nagłych wypadkach do kontaktu. Bardzo często telefon komórkowy jest jedynym przedmiotem, który można przy takiej osobie znaleźć. Szybki kontakt pozwoliłby na uzyskanie takich informacji jak: grupa krwi, przyjmowane leki, choroby przewlekle, alergie, itp. Ratownicy zaproponowali, aby każdy w swoim telefonie umieścił na liście kontaktów osobę, z którą należy się skontaktować w nagłych wypadkach. Numer takiej osoby należy zapisać pod międzynarodowym skrótem ICE (in Case of Emergency). Wpisanie więcej niż jednej osoby do takiego kontaktu wymagałoby następującego oznaczenia: ICE1, ICE2, IE3, itd. Oznakowanie zdecydowanie ułatwiłoby prace wszystkim służbom ratowniczym. Pomysł jest łatwy w realizacji, nic nie kosztuje, a może ocalić życie. Akcja ma zasięg europejski.
Książka Kazimierza Janickiego to kolejny przedmiot na liście rzeczy, które powinny znaleźć się w każdej wakacyjnej walizce. Autor dokonał wyboru haseł tematycznych, zdarzeń i problemów, dzięki czemu w te wakacje nic Was nie zaskoczy!
