62-letni mężczyzna, alkoholik, cierpiący na zdekompensowaną marskość wątroby (Cirrhosis hepatis decompensata) z encefalopatią, przyjęty do szpitala podczas ataku padaczki. Pacjent jest splątany, nieskoordynowany ruchowo, nie ma świadomości miejsca i czasu. W efekcie zaawansowanej fazy encefalopatii występują u niego częste ataki agresji, spotęgowane brakiem reakcji organizmu na większość leków uspokajających – podawany jest haloperidol. Chory odmawia współpracy z personelem medycznym, jest wulgarny, hałaśliwy, próbuje rękoczynów, w wyniku odwrócenia rytmu dobowego uniemożliwia innym pacjentom nocny wypoczynek.
Choroba Parkinsona zaliczana jest do zaburzeń neurodegeneracyjnych układu pozapiramidowego, a u podstawy jej patologii leży postępujący proces zwyrodnieniowy komórek dopaminergicznych części zbitej istoty czarnej mózgu. Dopamina jest jednym z neuroprzekaźników ośrodkowego układu nerwowego. Zatem dochodzi do zniesienia regulującego wpływu istoty czarnej na czynność ruchową, czego następstwem są charakterystyczne objawy.
Najwięcej amputacji kończyn dolnych przeprowadza się u chorych na cukrzycę. Związane jest to rozwojem powikłania zwanego zespołem stopy cukrzycowej, w którym główną rolę odgrywa neuropatia cukrzycowa i miażdżyca tętnic kończyn dolnych wraz z niedokrwieniem stóp.
Wirusowe zapalenie wątroby typu C stanowi istotny problem kli¬niczny, diagnostyczny, epidemiologiczny oraz społeczny w Polsce i na świecie. Czynnikiem etiologicznym tego zapalenia jest wirus HCV (ang. hepatitis C virus), który jest przenoszony za pośred-nictwem krwi i preparatów krwiopochodnych. Według danych szacunkowych w Polsce jest zakażonych około 730 000 osób, a na świecie około 170 mln. U wielu osób rozpoznanie lekarskie dotyczy już późnych następstw WZW typu C, w postaci marskości wątroby lub raka wątroby.
Zapalenie sutka (mastitis) może objawiać się w postaci obrzęku, zaczerwienienia i bólu piersi. Zdarza się, że towarzyszy mu powiększenie węzłów chłonnych pachowych. Czasami stan zapalny może spowodować powstanie ropnia.
Błona śluzowa jamy ustnej stanowi tkankę szczególnie narażoną na działanie cytotoksyczne leków przeciwnowotworowych (z uwagi na szybko zachodzące procesy proliferacyjne). Cytostatykami szczególnie predysponującymi do pojawienia się zmian zapalnych w obrębie jamy ustnej są antymetabolity, w tym: metotreksat (zwłaszcza po 5–8 dniach od zastosowanego leczenia) oraz 5-fluorouracyl.